Funkcjonariusze z Komendy Powiatowej Policji w Iławie wspólnie z policjantami z Olsztyna i strażakami szukali kobiety, która po wyjściu z domu źle się poczuła, straciła orientację w terenie, zabłądziła i nie potrafiła wrócić. Policjanci natychmiast rozpoczęli sprawdzanie okolicznego terenu, lasów i akwenów. I tak po kilku godzinach nieprzytomną kobietę odnaleziono w jednym z okolicznych lasów.

W piątek (09.08.2024 r.) kilka minut po 20:00 na numer alarmowy zadzwoniła kobieta, która oświadczyła, że zrobiło się jej słabo, nie wie gdzie jest i jak tam doszła. Dodała, że widzi tylko drzewa. Policjanci natychmiast ustalili rysopis kobiety oraz o której mogła wyjść z domu i zaczęli jej szukać. Sytuacja była bardzo poważna, a zbliżająca się noc stwarzała realne zagrożenie dla życia i zdrowia kobiety. Natychmiast po zgłoszeniu policjanci dowodzeni przez I Zastępcę Komendanta Powiatowego w Iławie mł. insp. Rafała Żubertowskiego rozpoczęli poszukiwania. Policjanci, strażacy z Ochotniczej Straży Pożarnej z Susza wyposażeni w noktowizor, a także funkcjonariusze z Komendy Wojewódzkiej Policji w Olsztynie przy pomocy drona przeczesywali kompleksy leśne, pola i łąki. Przeszukiwali również opuszczone zabudowania i okolice pobliskich akwenów.

Około godz. 3:40 nieprzytomna kobieta została odnaleziona w odległości około kilometra od miejsca zamieszkania. Na miejsce wezwano pogotowie, które 43–latkę przetransportowało do szpitala.  

Przypominamy!

Osoba zaginiona kategorii I to zgodnie z przepisami osoba, która opuściła nagle ostatnie miejsce swojego pobytu w okolicznościach:
· uzasadniających podejrzenie popełnienia na jej szkodę przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności
· uzasadniających podejrzenie zagrożenia dla jej życia, zdrowia lub wolności.
W drugim przypadku w szczególności są to osoby, których okoliczności zaginięcia wskazują na realną możliwość popełnienia przez nią samobójstwa. Jest to także osoba małoletnia do lat 15 i jej zaginięcie zgłoszono po raz pierwszy, bądź osoba, która z powodu wieku, choroby, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie może kierować swoim postępowaniem albo wymaga opieki, lub pomocy innych osób.

Co pomaga w poszukiwaniu osób?

Na pewno wszystkie szczegółowe informacje — o stanie zdrowia, chorobach, czasie, w którym osoba zaginiona opuściła miejsce zamieszkania, o kierunku, w którym się udała, o ubiorze osoby zaginionej, jej rysopis, aktualna fotografia, informacja czy miała przy sobie pieniądze, dokładne sprawdzenie posesji, miejsca zamieszkania, sprawdzenie, czy osoba zaginiona nie przebywa u innych członków rodziny lub przyjaciół, wykorzystanie przez rodzinę do poszukiwań portali społecznościowych.
- Nakłaniajmy bliskich do noszenia dowodu osobistego, nawet jeśli dopisuje im zdrowie. Nigdy nie wiemy, kiedy zdarzy się wypadek, wylew lub inna sytuacja medyczna, która zakończy się w szpitalu. Trudno znaleźć rodzinę kogoś, kto trafia do szpitala jako osoba o nieustalonej tożsamości.
- Na wewnętrznej stronie ubrania naszego bliskiego można wszyć „metki” z imieniem, nazwiskiem i adresem oraz numerem telefonu, pod który należy dzwonić, jeśli dana osoba nie będzie wiedziała, jak trafić do domu. Na „metkach” wszytych do ubrania lub na osobnej kartce noszonej w kieszeni warto zapisać, na co choruje nasz bliski i jakie leki przyjmuje. Metki zastępowane są opaskami lokalizowanymi na nadgarstkach.
-Jeśli osoba starsza, mająca kłopoty z pamięcią, samodzielnie porusza się po mieście lub podróżuje, koniecznie musi mieć ze sobą telefon komórkowy, w którym zapisane są numery do rodziny.
- Warto znać ubrania naszego bliskiego, aby w przypadku zaginięcia móc opisać jego ubiór lub wydedukować go na podstawie brakujących części garderoby;
- Warto mieć aktualne zdjęcia bliskiego, by w razie potrzeby przekazać je Policji;
- Warto znać ulubione miejsca seniora, gdyż istnieje prawdopodobieństwo, że udał się właśnie tam.
- Warto wyposażyć seniora w zegarek z wbudowanym modułem gps, dzięki któremu jego odnalezienie będzie zdecydowanie szybsze.

Proste rozwiązania i odrobina wyobraźni mogą oszczędzić wiele niepotrzebnego cierpienia. Nie bądźmy obojętni wobec starszych osób w naszym otoczeniu. Zadbajmy o ich godną i bezpieczną starość.

źródło KPP Iława